LR : Little & Reflection

Fic (DMC 3- เกมส์ Devil May Cry ภาค 3 ) : Dante (ดันเต้) X Vergil (เวอร์จิล) Fiction ตอนสั้นๆ ตอนเดียวจบ : แต่งจากภาพ เห็นอะไร รู้สึกอยากเขียนยังไง ก็พิมพ์อย่างนั้น ใบหน้าเรียบเฉย จ้องมองคนที่มีใบหน้าเดียวกันอย่างไม่สบอารมณ์ เสื้อคลุมยาว สีน้ำเงินปลิวไหวท่ามกลางสายลมที่พัดผ่าน สายตาจับจ้องอย่างไม่ลดละ มือขวากำด้ามจับของดาบไว้แน่น ในใจไร้ซึ่งความสับสนใด เขาพร้อมที่ใช้ก้าวออกไป เพื่อฟาดฟันสิ่งที่อยู่ตรงหน้าให้ขาดกระจุย ต่างกันกับอีกคน ผู้มีใบหน้าเดียวกันนั้น ยืนมองอาภรสีน้ำเงินอย่างยิ้มกริ่ม สายตาหยอกเย้าและเดาอารมณ์ไม่ได้ เสื้อผ้าในโทนสีแดงดูกระฉับกระเฉงเหมาะกับบุคลิก รอยยิ้มปรากฏตรงมุมปากเป็นระยะ คล้ายกำลังกลั้นหัวเราะ มีเพียงมือข้างหนึ่งเท่านั้น ที่จับดาบไว้อย่างมั่นคง ราวกับท่าทางนั้น ก็พร้อมที่จะฟาดฟันทุกอย่างที่ขวางหน้าด้วยเช่นกัน “เอาเลย พี่ชาย จะฆ่ากันให้ตายตรงนี้ก็ไม่แปลก โลกนี้มันไม่อะไรจะน่าประหลาดใจไปมากกว่ามี  ปีศาจ  ผุดขึ้นกลางเมืองอีกแล้วล่ะ” คำพูดนั้น มิได้สร้างความกระทบกระทั่งให้คนฟังแม้แต่น้อย ร่างกายที่ยืนนิ่ง มีเพียงชายผ้าคลุมที่พลิ้วไปตามลมที่ยังคงขยับอ

Fic กินโทกิ x ฮิจิคาตะ :: กลางดึกของคืนหนึ่ง Fiction ตอนสั้นๆ ตอนเดียวจบ : แต่งจากภาพ เห็นอะไร รู้สึกอยากเขียนยังไง ก็พิมพ์อย่างนั้น "โอ๊ยยย .... ง่วงว้อยยยย" รองหัวหน้ากลุ่มชินเซนฯ บ่นอยู่คนเดียวในห้องอย่างหัวเสีย ก่อนจะดับไฟแล้วล้มตัวลงนอนบนฟูกนุ่มๆ หลับตาลงได้ไม่นาน .... ก็ได้ยินเสียงตะกุกตะกักดังมาจากมุมมืดของห้อง ..... เวรล่ะสิ ..... เขานึกในใจ พลางคิดไปถึงหนังสยองขวัญเรื่อง จูออน "คนจะนอนแล้ว คนจะนอนแล้ว !!!" ฮิจิคาตะ ตะโกนออกไปเสียงดัง เพื่อหวังจะไล่ความกลัวนั้นให้หายไป ทันใดนั้นเสียงก็เงียบลง ทว่า กลับกลายเป็นความเงียบที่น่าวังเวง "โซโกะ ..... โซโกะ ไอ้โรคจิต แกแกล้งฉันอีกแล้วใช่มั้ย ?!!" พยายามตะโกนเสียงดังมากขึ้น เพื่อสร้างขวัญกำลังใจให้ตัวเอง โดยการพาดพิงถึงคนที่น่าจะน่าสงสัยที่สุด ที่มีความกล้า และสามารถ มากพอที่จะแกล้งเขาได้ในเวลาแบบนี้ แต่แล้ว ก็ยังคงเงียบ .... รองหัวหน้ากลุ่มชินเซน เริ่มพลิกตัวไปมาอย่างกระวนกระวาย พลิกไป พลิกมา เหงื่อเริ่มออกเต็มตัว เมื่อรู้สึกร้อน เขาก็ดึงผ้าห่มออก และขณะที่กำลังหันไปทางมุมมืด

Fic แต่งจากภาพ :: My Lover is YAKUZA Fiction ตอนสั้นๆ ตอนเดียวจบ : แต่งจากภาพ เห็นอะไร รู้สึกอยากเขียนยังไง ก็พิมพ์อย่างนั้น อากาศตอนเช้าที่แสนสดชื่น สำหรับที่อื่นแล้วคงจะเป็นการเริ่มต้นที่ดีสำหรับวันใหม่ แต่ไม่ใช่ที่นี่ .... ที่บ้านของตระกูล โนดะ ตระกูลยากูซ่าแห่งเมืองโกเบ "นายครับ เมื่อคืนมีคนของเราถูกจับไปหนึ่งคนครับ" ลูกน้องคนหนึ่งรายงานต่อเจ้านายของเขา ผู้ซึ่งมีท่าทีสงบและไม่ได้ตกใจกับข่าวที่ได้รับแจ้งซักเท่าไหร่ เรือนผมสีดำตัดกับผิวหน้าขาว รอยสักทั่วไหล่ซ้าย ที่เจ้าของไม่ได้สวมเสื้อปกปิด ... นายใหญ่ของบ้าน โนดะ โชอิจิ "ทางนั้นส่งข้อเรียกร้องอะไรมา ?" เสียงทุ้มกังวานที่คนฟังได้ยินแล้วถึงกับก้มหน้าไม่กล้าสบตา "แจ้งมาเพียงว่า อยากจะพบนายน่ะครับ" "พบฉัน ?" "ครับ เห็นว่าถ้าไม่ใช้วิธีนี้ นายจะไม่ยอมไปพบแน่" "หึๆๆ" ผู้เป็นนายของบ้าน หัวเราะอย่างเลือดเย็น คงคิดผิดแล้วกระมัง การที่จับตัวลูกไล่ปลายแถวไป คิดหรือว่าคนอย่างเขาจะสนใจ "แล้วมันจับใครไป ?" เหมือนเป็นคำถามที่ไม่ต้องการคำตอบด้วยซ้ำ

Fic อาซามิ x เฟยหลง :: เพราะไม่เคยโดน มันถึงได้เป็นยังงี้ไงล่ะ ?!!~ Fiction ตอนสั้นๆ ตอนเดียวจบ : แต่งจากภาพ เห็นอะไร รู้สึกอยากเขียนยังไง ก็พิมพ์อย่างนั้น เสียงฝีเท้าที่ใกล้เข้ามา ดึงความสนใจของชายร่างสูงในสูทเนี๊ยบให้ละสายตาออกจากหนังสือพิมพ์ตรงหน้า “ท่านอาซามิ ...” “มีอะไร ?” “จู่ๆรถส่งของ ของเราก็ถูกมือปืนยิงถล่มครับ” “ว่าไงนะ ?!!” เจ้าของเสียงขวางหนังสือพิมพ์ลงพื้นอย่างหัวเสีย “แล้วไงต่อ เหตุการณ์เป็นยังไง” “ไม่มีใครได้รับบาดเจ็บ ของยังอยู่ครบ เหมือนจะเป็นแค่การก่อกวนน่ะครับ” “ก่อกวน ? .... ก่อกวนบ้าอะไรถึงขั้นเอาปืนมายิงถล่ม” แม้จะไม่ได้คำตอบจากลูกน้อง อาซามิ ก็ไม่ได้สนใจแล้วว่าคนพวกนี้จะรู้หรือไม่ เขาหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุดไป ก่อนจะสูบเอานิโคตินเข้าไปเต็มปอด ควันสีเทาจางพวยพุ่งออกมา .... ขณะนั้นเอง เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น “อาซามิ ริว .....” ยังไม่ทันได้แนะนำตัว ปลายสายก็สวนคำพูดขึ้นมาทันที “อย่าหวังว่าเรื่องคราวก่อนฉันจะปล่อยไปง่ายๆนะ อาซามิ” “เฟยหลง !!!” ไม่ทันที่จะได้พูดอะไร ปลายสายก็ตัดสายไปซะแล้ว อาซามิ กระแทรกหูโทรศัพท์ล

Fic ไอเซน x งิน :: what if …. (ถ้าหากว่า ....) Fiction ตอนสั้นๆ ตอนเดียวจบ : แต่งจากภาพ เห็นอะไร รู้สึกอยากเขียนยังไง ก็พิมพ์อย่างนั้น ข้าทำสิ่งที่ถูกแล้วเหรอ .... ข้าไล่ตามแผ่นหลังของท่านมาจนถึงเวลานี้ ด้วยความหวังว่าจะแข็งแกร่งกว่า เป็นใหญ่กว่า หรือว่ามันเพราะอะไรกันแน่ .... มันเพราะอะไรกันแน่ที่ข้าตามท่านมา .... ท่านไอเซน .... มือใหญ่โอบรัดร่างบางจากด้านหลัง คว้าตัวเอาไว้ในอ้อมแขนอย่างง่ายดาย ยูคาตะสีขาว พลิ้วไหวบางเบาหลุดร่วงลงกับพื้น ร่างบางสั่นสะท้านด้วยความเย็นเมื่อลมประทะผิวขาวซีดนั่น มือหนาค่อยๆลูบไล้อย่างทะนุถนอม สัมผัสได้ถึงผิวที่หยาบกร้านจากการจับดาบมาเป็นเวลานาน ก่อนมือนั้นจะเอื้อมมาสัมผัสกับส่วนอ่อนไหวด้านหน้า ลิ้นร้อนเริ่มไล้เลีย ริมฝีปากขบกัดที่ใบหู และซอกคอ รอยจ้ำแดงเล็กๆ ปรากฏไปทั่ว สีแดงที่ตัดกัน กับผิวขาวซีดนั่น มองเห็นได้อย่างชัดเจน “วันนี้ข้าเหนื่อยเหลือเกิน งิน” เสียงทุ้มเอ่ยก้องกังวาน และยังคงปรนเปรอความใคร่ให้ร่างตรงหน้าอย่างไม่ลดละ “เหนื่อยอะไร ? .... วันๆท่านใช้ให้คนอื่นทำงานแทนทั้งนั้น” เสียงเล็กตัดพ้ออย่างไร้เยื่อใย “เหนื่อยที่ต้องระงั

Himura-sensei No Moekare แปลไทย โดย  จบแล้วจ้ะ

ตอนพิเศษของ Viewfinder Series  ดอกไม้ไฟในฤดูร้อน แปลไทยโดย LR - Yaoi Thai Translate ตอบจบแอบฮา เล็กๆนะคะเนี่ย  ขอบคุณที่แวะเข้ามาเยี่ยมนะคะ

ตอนพิเศษของ Viewfinder Series  3P ที่บ่อน้ำพุร้อน แปลไทยโดย LR - Yaoi Thai Translate หากท่านพบเจอผลงานนี้ ที่อื่น โปรดสังเกตมุมล่างของหน้าจะมีตัวเลข เขียนแบบนี้ LR - 09 << เลขหน้าตัวเล็กๆ  กำกับอยู่ เป็นการใส่เครดิต (แบบเก่า) ให้ทราบว่าข้าพเจ้าเป็นผู้แปล เนื่องจากผลงานนี้แปลไว้ลงใน facebook page เมื่อนานมากแล้ว logo เต็ม  'LR-Yaoi Thai Translate'  จึงเพิ่งใส่ตอนที่เอามาลง Blogger ที่นี่นะคะ